1 op de 12 ouderen is regelmatig eenzaam. Zij hebben te maken met wegvallen van vrienden en familie en zijn minder mobiel. De overheid en de zorgsector zetten eenzaamheid onder ouderen regelmatig op de agenda. Zo heeft de overheid in het verleden een uitgebreid eenzaamheidsprogramma opgezet en werkt de zorg hierin regelmatig samen met welzijnsorganisaties. Toch ligt daar niet het antwoord op oudereneenzaamheid.
Ouderen zijn zelf verantwoordelijk voor tegengaan eenzaamheid
In een driegesprek in NRC Handelsblad wordt de verantwoordelijkheid voor het tegengaan van eenzaamheid vooral bij ouderen zelf gelegd. Jenny Gierveld, hoogleraar sociologie: “Of je eenzaam bent, hangt van veel factoren af. Hoe je leven is verlopen, of je gezond bent geweest, je gedrag ten aanzien van anderen.” (…) “Ik spreek van een konvooi. Heb jij in je leven een groep mensen meegenomen met wie je altijd contact hebt gehouden? We hebben een konvooi nodig van verschillende typen mensen – familieleden, vrienden, maar ook mensen om gezellig koffie mee te drinken.”
In het verzorgingstehuis maar toch eenzaam
Joris Slaets, hoogleraar ouderengeneeskunde vult haar aan: “In een andere levensfase ben je vanzelfsprekend meer bezig met bijvoorbeeld carrière. Maar waar je al vroeg aan kunt denken: bouw netwerken op in verschillende leeftijdscategorieën. En dan vooral met jongeren.”
Een ander aspect dat eenzaamheid onder ouderen verergert, is het verdwijnen van het aloude verzorgingstehuis, onder invloed van stopzetten van subsidies. De vraag is alleen in hoeverre eenzaamheid bínnen instellingen een halt toe kan worden geroepen. Joris Slaets hierover: “Ik denk dat eenzaamheid onafhankelijk is van de bakstenen waar je tussen zit. Er is een verschil tussen chronische eenzaamheid en dips van eenzaamheid. Sommige mensen zijn chronisch eenzaam door de persoon die ze zijn geworden. Die mensen kunnen we niet helpen, ook niet in een geborgen setting.”
Appen met oma
Kan technologie helpen eenzame ouderen in contact te brengen met anderen? Ouderenarts Nienke Nieuwenhuizen denkt van wel: “Je ziet dat oma appt met de kleinkinderen. Veel ouderen hebben meer contact met hun kleinkinderen dan ik vroeger met oma had. Maar appen kan alleen als er eerst echt contact bestaat. Die investering moet gedaan zijn in het normale leven.”
Bron: NRC Handelsblad
